دارویی که میتواند به طور چشمگیری وزن افراد چاق را کاهش دهد
23 اکتبر 2017- برطبق یک تحقیق جدید، دارویی که سیستم کنترل اشتها را در مغز هدف قرار میدهد، میتواند موجب کاهش وزن قابل توجه افرادی شود که از نظر بالینی چاق هستند.
افراد چاق میتوانند در طول 12 هفته دریافت دوز هفتگی داروی سماگلوتاید(تزریق زیر جلدی) به طور متوسط 5 کیلوگرم (11 پوند) از وزن خود را از دست بدهند، این دارو در حال حاضر برای درمان بیماری دیابت نوع 2 طراحی شده است.
محققان دانشگاه لیدز پس از بررسی اثر بخشی این دارو دریافتند که کاهش وزن ناشی از مصرف این دارو بیشتر ناشی از کاهش چربیهای بدن است. این دارو میل به غذا را کاهش داده و افراد ترجیح میدهند که وعدههای غذایی کوچکتری را مصرف کنند، همچنین تمایل آنها را به غذاهایی که میزان چربی بالایی دارند، کاهش میدهد. این مطالعه همچنین درک علمی استفاده از داروها را برای مقابله با چاقی ارتقا بخشیده است. برای اولین بار، دانشمندان فواید هدف گرفتن بسیار اختصاصی گیرندهها یا حسگرهایی که میتوانند بر مولفههای مختلف سیستم کنترل اشتها در مغز تأثیر گذارند را مشاهده کردند.
پرفسور John Blundellاستاد زیست شناسی روان در دانشگاه لیدز و محقق اصلی این پژوهش گفت: آنچه که در این تحقیق قابل توجه است، توانایی و قدرت عمل این دارو است، ما نتایجی را با استفاده از این دارو بدست آوردیم که ممکن است با سایر داروهای چاقی در مدت 6 ماه بدست آوریم.
او افزود: این دارو گرسنگی را کاهش داده و میل به غذا و حس غذای دلخواه فرد را تغییر میدهد ما پیش از این تصور میکردیم برای هر یک از موارد فوق از بخشهای مختلف مغز فرمانهای جداگانه صادر میشود.
نتایج این تحقیق در مجلهی Diabetes, Obesity and Metabolism منتشر گردید.
داروی Semaglutide، توسط شرکت دانمارکی نوو نوردیسک برای درمان دیابت نوع 2 تولید شده است، این دارو از نظر ساختار شیمیایی شباهت بسیار زیادی به هورمون طبیعی GLP-1دارد که با تأثیر بر مرکز کنترل اشتها در هیپوتالاموس در مغز سبب کاهش احساس گرسنگی میشود. با توجه به شباهت شدید سماگلوتاید به مادهی شیمیایی طبیعی بدن که برای کنترل اشتها تولید میشود (GLP-1) محققان از این دارو برای مقابله با چاقی با تأثیر بر گیرندههای کنترل اشتها در مغز استفاده کردند.
پرفسور Blundell گفت: قدرت این دارو احتمالاً به دلیل عملکرد گیرندههای پروتئین GLP-1 بر جنبههای گوناگون سیستم کنترل اشتها از جمله گرسنگی، اشتیاق به غذا و جنبههای پاداش غذا است.
در این مطالعه، این دارو به 298 فرد چاق با شاخص تودهی بدنی 30 تا 45 کیلوگرم بر متر مربع، که دارای اضافه وزن زیاد با مقادیر زیادی چربی بدنی بودند، داده شد.
شرکت کنندگان به دو گروه دریافت کنندهی سماگلوتاید و دارونما تقسیم و به مدت 12 هفته تحت درمان قرار گرفتند آنها از نوع دارویی که دریافت میکردند، اطلاعی نداشتند. در انتهای 12 هفته، آنها به مرکز آزمایشات دعوت شدند و به آنها یک وعده نهار و شام داده شد و به آنها گفته شد به اندازهای که لذت از سیری احساس کنند، غذا بخورند.
آنچه آنها خوردند، همراه با ترجیحات غذایی و احساس آنها در مورد علاقه به غذا و تمایل به یک غذای خاص ثبت گردید. وزن بدن و ترکیب بدنی آنها- درصد چربی بدنی- نیز بررسی و ثبت شد. همین پروسه دوباره تکرار شد و اینبار جای دو گروه در دریافت سماگلوتاید و دارونما عوض شد. سپس نتایج افراد در این دو مرحله با یکدیگر مقایسه گردید. محققان دریافتند که متوسط مصرف انرژی روزانه در هنگام دریافت داروی سماگلوتاید، 24 درصد کاهش میيابد.
یکی دیگر از ویژگیهای این مطالعه، اندازهگیری انرژی صرف شده در فرایندهای متابولیکی (نرخ متابولیسم استراحت) بود. آنها دریافتند که میزان متابولیسم استراحت درطول آزمایشات یکسان است که این نشان میدهد کاهش وزن افراد به دلیل افزایش متابولیسم آنها نبوده است. در نتیجه کاهش چربیها ناشی از مصرف دارو میتواند به دلیل کنترل بهتر اشتها نسبت به دارونما باشد.
پرفسور بلاندل افزود: داروهایی که از مصرف غذا در روز به میزان حدود یک چهارم می کاهند، به کاهش قابل توجه چربی بدنی افراد کمک میکنند، این احساس را در افراد ایجاد میکنند که کنترل بهتری بر زندگی خود دارند و بدین ترتیب از مشکلات سلامت مرتبط با چاقی در این افراد جلوگیری می کنند. داروی سماگلوتاید در مراحل نهایی تولید خود میباشد، اما هنوز به بازار عرضه نشده است. بودجه ی این مطالعه توسط شرکت نوو نوردیسک تأمین شد اما به صورت مستقل توسط محققان دانشگاه لیدز به دلیل تخصصشان در علم تغذیه و بررسی کنترل اشتها انجام گردید.
منبع وسایت خبر:
Diabetes, Obesity and Metabolism, 2017; 19 (9): 1242 DOI: 10.1111/dom.12932
www.sciencedaily.com/releases/2017/10/171023131955.htm